Piše: Jusuf Trbić
Na ovom mjestu smo svojevremeno objavili fotografiju mladića koga arkanovci tuku ispred stare zgrade Urbanizma u Bijeljini, 2. aprila 1992. godine, s pozivom da se jave oni koji nešto znaju o njemu. Tekst je izazvao veliko interesovanje, prenijeli su ga mnogi mediji, pa je otkriveno o kome se radi. Na fotografiji je bio mladi Albanac Hajruš Ziberi ( rođen 1968. godine u selu Laskarci, opština Saraj u blizini Skoplja), koga je na tom mjestu snimio beogradski fotoreporter Srđan Ilić. Malo prije toga strašnu scenu njegovog odvođenja s ulice ovjekovječio je čuveni Ron Haviv. Slika je jasan dokaz da se u Bijeljini dogodio veliki zločin nad civilima. Nesretni Hajruš Ziberi je toga dana ubijen, samo zato što je bio Albanac, a njegovo tijelo je 4. maja 1992. izvađeno iz Save u blizini Sremske Mitrovice, gdje je i pokopan kao N.N. lice. Identifikovan je 2004. godine, pa su njegovi posmrtni ostaci odnijeti u njegovo rodno selo i sahranjeni.
S njim su ubijeni i njegovi prijatelji Abduraman i Bejtulah Pajaziti.
Javili su se mnogi da nam zahvale, a posebno dirljiva je bila zahvalnost porodice.
U knjizi “Majstori mraka” objavio sam imena ubijenih Albanaca za koja sam saznao, a napomenuo sam da je njihov broj sigurno mnogo veći. To su bili najbolji i najvredniji ljudi na svijetu, radili su danonoćno i bili tihi, kao sjenke, ni mrava oni nisu zgazili i život im se svodio na posao i brigu o porodici. Pa ipak, Miloševićevim i Karadžićevim fašističkim zvijerima smetao je svako ko ima pogrešno ime, pa su prvih dana aprila tragali za svakim Albancem za koga su čuli. A ni ubijanje Bošnjaka nije im bilo mrsko.
Već neko vrijeme imamo podatke o još jednom Albancu, ubijenom u Bijeljini. Njegovo ime je Aćim Mandak, rođen je 12. februara 1952. godine u mjestu Brod, opština Dragaš kod Prizrena, na jugu Kosova. Podatke smo dobili iz nekoliko izvora, a javio nam se i sin ubijenog, Semir Mandak i posao nam fotografije.
Njegov otac je radio u poslastičarnici čiji je vlasnik bio Nijat ( prezime ne znamo) iz Gostivara u Makedoniji (na slici s brkovima). Skromni, vrijedni majstor za burek odveden je iz lokala zajedno s još jednim mladićem koji je radio s njim, i ubijen. Leš je, pod okolnostima koje nam nisu poznate, preuzet u Bijeljini i odvezen u Beograd, u džamiju, i tamo identifikovan. Nakon toga sahranjen je u rodnom mjestu. A kad je porodica otvorila sanduk, imala je šta da vidi : bio je toliko unakažen od udaraca, da su ga jedva prepoznali. A na rukama su se još vidjeli tragovi brašna.
Iza njega je ostala porodica koju je prehranjivao danonoćnim radom. Njegov sin Semir Mandak imao je četiri godine, a kćerke Pamela i Sadeta tri i šest godina. Ostala je i supruga Miradija, da tuguje dok je živa.
Molimo one koji nešto znaju o okolnostima smrti Aćima Mandaka, da nam se jave. A sve ostale još jednom pozivamo da nam pišu o svemu što može osvijetili tragične posljedice velikosrpskog zločinačkog pohoda u našem kraju. Zbog onih koji su stradali, zbog njihovih porodica, i zbog istine koju moramo znati i zabilježiti, da se ono što se nama dogodilo ne ponovi generacijama koje dolaze.
