Fadil Jahić Španac je rođen 22.5.1910. u Bijeljini, kao prvi od desetoro djece Džemile i Ćamila Jahića, bijeljinskog imama. Bio je oženjen Hajrijom, sestrom Alije Alijagića, atentatora na ministra unutrašnjih poslova Kraljevine SHS Milorada Draškovića u Delnicama 1921. godine. U Bijeljini je izučio stolarski zanat. Rano se uključio u napredni ranički pokret i 1933. postao član Komunističke partije. Godine 1937. otišao je u Španiju i borio se protiv fašizma u Španskom građanskom ratu. Bio je mitraljezac u bataljonu „Đuro Đaković“. Poslije završetka Španskog rata, Fadil Jahić se našao u koncentracionom logoru Verne u Francuskoj. Početkom 1941. vratio se u Bijeljinu i postao sekretar Sreskog komiteta Komunističke partije. Početkom rata 1941. priprema narod za ustanak: prikuplja oružje, prebacuje komuniste iz grada u selo, stvara prve borbene grupe, a nakon odluke PK KPJ za BiH 13. jula 1941. da se pokrene ustanak, Fadil Jahić rukovodi oružanim akcijama oko Bijeljine: vodio je akcije presijecanja telefonsko-telegrafskih veza na putu Bijeljina – Brčko, Bijeljina – Zvornik, organizirao napade na žandarmerijske stanice u Trnjacima, Gornjem Crnjelovu i Dragaljevcu. Postao je politički komesar Majevičko-semberijskog partizanskog odreda. Važio je kao pravi narodni tribun, a srpski seljaci s Majevice i Semberije su ga jako cijenili.
Jahić je radio na uspostavljanju jedinstva ustanika, Muslimana i Srba. Tokom zajedničkog partizansko-četničkog napada na Koraj 27.11.1941. počinjeni su zločini nad Muslianima Koraja, a Jahić je kasnije pričao „da mu ništa u životu nije bilo teže nego vrisak djece i zapomaganje unesrećemih žena iz muslimanskog sela Koraj, pogotovo što je bio nemoćan da im pomogne“.
Ubijen je 20.2.1942. u Vukosavcima kod Lopara u napadu četnika, koje je predvodio četnički kapetan Stevan Damjanović Leka, na Štab Majevičkog partizanskog odreda. Sa Jahićem je tom prilikom ubijen i komandant odreda Ivan Marković Irac. Udruženje za modernu historiju je objavilo knjigu o Pašagi Mandžiću (Tuzlanski procesi i Pašaga Mandžić (historiografija.ba), u kojoj Kadrija Hodžić sumira i ubistvo Jahića i Irca , kao ključnih lica Majevičkog partizanskog odreda:
„U ovom Štabu su nekih pet dana prije četničkog napada imali informaciju, dobijenu od jednog prebjeglog četnika, „da je jedna četnička desetina dobila zadatak da pobije članove štaba i komandanta opštine.“ O tome je Ratko Perić, zamjenik komandanta Štaba, izvijestio Glavni štab NOP Bosne i Hercegovine u „izvještaju o četničkim provokacijama“ dva dana prije izvođenja napada. Sudionik ovih događaja, predratni član Mjesnog komiteta KPJ za Bijeljinu i jedan od organizatora partizanskog ustanka, Slavko Mićanović, autor brojnih postratnih zabilješki i radova o partizanskom ustanku na Majevici i Semberiji, svjedoči tadašnju potpunu obavještajnu nepripremljenost Majevičkog partizanskog odreda:
Mada su u jednom trenutku upozoreni da se kapetan Leko i ‘vojvoda majevički’ Radivoje Kerović ozbiljno spremaju da iznenadno napadnu na partizane, da kapetan Leko formira, odnosno da je već formirao specijalnu udarnu grupu, kojoj je zadatak da u pogodnom trenutku likvidira partizanski štab, komandant partizanskog odreda Ivan Marković Irac i komesar odreda Fadil Jahić Španac nisu tom upozorenju poklonili pažnju, vjerujući da bi i ono moglo biti jedna od četničkih provokacija. Četnici su nakon likvidiranja gotovo kompletnog Majevičkog štaba držali kontrolu nad svim srpskim selima na Majevici
Za narodnog heroja je proglašen 13.3.1945. godine.“
Osim Španca i Irca, u ovom četničkom napadu je ubijeno 20 partizana, među kojima i Pero Ćuskić, član Štaba odreda, narodni heroj; Albin Herljević, član Štaba odreda, narodni heroj; Slavko Mićić, član Štaba odreda, narodni heroj; dr Mustafa Mujbegović, rukovodilac saniteta odreda; dr Rosa Hadživuković, sanitet odreda; Kosta Popov, profesor, član Štaba odreda; Sejfo Karamehmedović, član Štaba odreda; Isidor Šatner Ćisko, student iz Tuzle i Anton Macan, član Štaba odreda. Preživjeli su: Jusuf Jakupović, njegova supruga Mevla i zamjenik komandanta Odreda Ratko Perić.
Osnovna škola u Bijeljini, koja se zvala po Fadilu Jahiću Špancu, danas se zove škola „Knez Ivo od Semberije“.
(historijografija.ba)