Piše: Saud Grabčanović
Sukob mladog Ali-bega (paše) Fidahića sa Begzadićima iz Skočića
U vrijeme kada su bosanski kapetani i ajani predstavljali skoro potpuno samostalne vladare na područjima kojima su vladali, bili su apsolutni gospodari tih područja a zakon su uzimali u svoje ruke. Ove bosanske osmanske spahije su imale veliku moć u svojim rukama, a raspolagale su i vlastitim malim vojskama, pa su često znale voditi i male lokalne ratove između sebe. Uzrok ovih sukoba je najčešće bio njihov veliki međusobni rivalitet i želja za dokazivanjem nadmoćnosti nad susjednim begom, kao i problemi sa kontrolom zemljišnih posjeda, te problemi sa međama između njihovih posjeda. Upravo ovakav rivalitet i sukobi su postojali između dvije najjače begovske porodice u Zvorničkom sandžaku onoga vremena, između begova Fidahića iz Zvornika i begova Begzadića iz Skočića. Begzadići ili Hadžinurbegovići su begovska porodica porijeklom iz Skočića kod Zvornika. Prema porodičnoj predaji, za koju ne postoji pisanih istorijskih izvora, rodonačelnik Begzadića došao je iz grada Alepa (Sirija) kao vojskovođa sa sultanom Mehmedom II Fatihom prilikom osvajanja Bosne. Za ratne zasluge sultan ga je nagradio velikim posjedom, “koji se sastojao od devet sela, sa 2.000 kmetovskih kuća na obje strane rijeke Drine, čak do Fruške gore, sa sjedištem Skočić-Zvorniku i prezimenom Begzade (plemeniti)”. Po porodičnoj predaji posjedi porodice Begzadića krajem 18. vijeka su bili u selima: Skočić, Ročević, Šepak, Glavičice, Gornje i Donje Crnjelovo, Velika i Mala Obarska, Svinjarevac, Batković, Grnčari, Nedjelica i Jerebice (ova su zadnja tri bila preko Drine u Srbiji). Početkom 19. vijeka u porodici Begzadić ističe se Smail-beg Begzadić, koji je sagradio poznatu kulu u Skočiću. Smail-beg je u svoje vrijeme važio za najvećeg junaka u Zvorničkom sandžaku, a i dalje. Bio je veoma jak, prgav i veoma nezgodan čovjek, a iza sebe je imao niz mejdana sa okolnim begovima iz kojih je redovno izlazio kao pobjednik. Ovi su se mejdani najčešće završavali smrću onog bega koji bi taj mejdan izgubio. Od davnina je između skočičkih Begzadića i zvorničkih Fidahića postojao jako veliki rivalitet i netrpeljivost, a takođe su često imali i sporove vezane za međe između njihovih posjeda pošto su se na mnogo mjesta posjedi ovih begova međusobno graničili. U jednom takvom sukobu je Smail-beg ubio Ali-pašinog oca, pa se mržnja između ove dvije porodice još više pojačala. Nakon očeve smrti mladi Ali-beg (paša) je naglo „odskočio“ i postao je nadaleko poznat kao hrabri mladi borac, veoma vješt u baratanju sabljom. Nakon jednog novog spora Fidahića i Begzadić , početkom 1825. godine, mladi Ali-beg je odlučio da se osveti Smail-begu za smrt svoga oca. Javno je objavio da će potpuno uništiti Begzadiće i baciti ih u Drinu! Sa svojim momcima napao je na odžak i kulu begova Begzadića u Skočiću, izazvao Smail-bega na dvoboj i usmrtio ga. Smail-begov sin Derviš-beg, kao maloljetan, spasio se bjekstvom u Derventu, odakle mu je bila majka, i vratio se u Skočić tek mnogo godina kasnije.U porodičnoj tradiciji Begzadića prenosi se kako je Derviš-bega od ubistva spasio njegov kahvedžija, Hasan Čauš, koji je saznavši prije napada u Zvorniku za namjere Ali-bega (paše) Fidahića, izvijestio begovicu u Skočiću. To predanje govori da je kmet Smail-bega Begzadića, Risto Galić zvani „Grlica“ iz sela Ugljare, prebacio begovicu sa sinom do Tuzle, a odatle su otišli u Derventu, odakle je bila rodom. Iz Dervente begovica je sa sinom Derviš-begom otišla u Travnik kod brata, gdje su dugo živjeli. Tek nakon 20 godina, kada je Ali-paša Fidahić umro na Kipru, Derviš-beg Begzadić se vratio u Skočić. Jedna grana Begzadića iz Skočića predvođena Salih-begom se nakon Beogradskog mira 1739. godine doselila u Bijeljinu. U Bijeljini su ovi Begzadići promijenili prezime u Salihbegovići. To novo prezime su uzeli po svom rodonačelniku Salih-begu. Nakon pobjede u dvoboju sa do tada najjačim ratnikom, nepobjedivim Smail-begom Begzadićem, ugled i harizma mladog Ali-bega Fidahića su naglo porasli, pa se on od tada počeo smatrati najvećim junakom Zvorničkog sandžaka.
(Nastaviće se)