Piše: Saud Grabčanović
Prema Haškom tribunalu (ICTY), Bijeljina je bila “prva opština Bosne i Hercegovine koju su zauzeli bosanski Srbi 1992. godine”. Pored ovih, kobajagi srpskih paravojnih formacija sa adresom u Beogradu i Srbiji, u gradu i okolini stvarale su se u to vrijeme razne srpske ”samoorganizovane” ili stranačke paravojene formacije, od kojih su najpoznatiji bili “Mirkovi četnici”, pod komandom samozvanog vojvode Mirka Blagojevića, nekadašnjeg bijeljinskog boksera. Oni su djelovali pod okriljem Srpske radikalne stranke, tvorevine Miloševićevog velikog prijatelja, poznatog ratnog huškača i zločinca, Vojislava Šešelja.
Neposredni povod za ovaj inscenirani napad i tobožnje “oslobođenje” našeg grada, njegovi akteri iz Beograda su našli u prvomartovskom referendumu za nezavisnost Republike Bosne i Hercegovine, u kojem se većina stanovništva naše države izjasnila za nezavisnost! Takođe je prekodrinska propagandna mašinerija povod za napad na grad pronašla u glasinama koje su sami širili, po kojima se muslimansko stanovništvo u gradu Bijeljini naoružavalo, spremalo i organiziralo za napad na okolna srpska sela, kao i na Srbe u gradu. Iz Beograda su preko masmedija širene propagandne laži da Srbima u Bijeljini i okolini uskoro prijeti genocid tipa Jasenovca. Cilj ove propagande je bio da sve kolebljive Srbe dovoljno preplaši i usmjeri u „zajednički tor“. Po “informacijama” kojima je baratao KOS, tačnije neutemeljenim glasinama, u gradu Bijeljini je postojala tzv. Patriotska liga BiH koja je imala svoju naoružanu jedinicu pod imenom “Handžar divizija”! Ovo je ime asociralo na poznatu SS diviziju koja je u Drugom svjetskom ratu počinila velika zvjerstva nad srpskim narodom u BiH. Samo pominjanje ovog imena je kod neukih Srba izazivalo panični strah! Prema lažnim tvrdnjamaKOS-a na čelu ove “organizacije” su stajali Hasica Tirić i Salko Nargalić koji su bili posebno “markirani” za odstrijel, kao i vlasnici par bijeljinskih kafića: Ferid Zečević, Amir Fidahić i drugi. Kasnije su svi ovi gore navedeni osim Hasice Tirića bili bestijalno ubijeni!
Za ove tvrdnje o postojanju nekakve Patriotske lige u gradu, kao i te fantomske “Handžar divizije”, danas ne postoji ni jedan relevantni podatak koji to može potvrditi. Mnoge stvari iz proteklog rata koje su predstavljale vojnu tajnu svih strana i aktera u proteklom ratu, danas su poznate i kristalno jasne činjenice, pa se ništa ne može sakriti vezano za ratne događaje 1992! Patriotska liga sjeveroistočne Bosne sa sjedištem u Tuzli je nedavno izdala knjigu koju je napisao Salim Hodžić „Patriotska liga Tuzle i agresija na Bosnu i Hercegovinu“ u kojoj se govori o organiziranju PL na teritoriji sjeveroistočne Bosne kojoj pripada i naša Bijeljina. U toj knjizi se detaljno spominju štabovi PL u okolnim mjestima: Zvorniku, Brčkom; Živinicama, Gračanici, Kalesiji… Međutim u toj knjizi se nigdje ne spominje postojanje njihove organizirane grupe niti štaba u Bijeljini, niti se iko od bijeljinskih Bošnjaka tu po imenu spominje ! Stvaranje tzv. Patriotske lige BiH, malobrojne, slabo organizovane, a još slabije naoružane, odgovaralo je kao izgovor za rat protiv BiH najviše srpskom vođstvu u Beogradu. Zato su širene njihove laži da PL postoji i u našem gradu, što im je trebalo poslužiti kao povod, alibi i izgovor za činjenje strašnih zločina nad bijeljinskim Bošnjacima, a kasnije i za njihovo etničko čišćenje-izgon iz grada. Cilj Miloševića i njegovih trabanta je bio da dobiju punu podršku od svojih prekodrinskih sunarodnika za njihov dobro razrađeni zločinački poduhvat i planirani genocid nad Bošnjacima u cijeloj BiH. Tako je njegov beskrupulozni i monstruozni plan stvaranja Velike Srbije na teritorijama koje Srbi smatraju „svojima“ započeo u našoj Bijeljini!
(nastaviće se)
