Piše: Jusuf Trbić
Bijeljina je uvijek imala, a i danas ima, mnogo istaknutih sportista, koji su ostvarili izuzetne rezultate kod nas i u svijetu. Ipak, malo ko može da se mjeri sa Zoranom Novakovićem, koji je na Olimpijskim igrama u Sidneju 2000. godine, kao član olipmijskog tima BiH, imao čast da ponese zastavu svoje države na svečanom otvaranju, što nije doživio još ni jedan sportista s ovih prostora.
Zoran Novaković je rođen 1960. godine u Dvorovima kod Bijeljine. Rano je počeo da se bavi streljaštvom, a već od 12. godine ostvarivao je sjajne rezultate u disciplini trap. U Sarajevu je završio Školu unutrašnjih poslova i tu je trener Nedžad Haznadar pomogao da se razvije njegov izuzetni talenat. Već 1980. godine postao je prvak BiH, dvije godine nakon toga i prvak Jugoslavije, a bio je i juniorski i seniorski prvak Evrope. U periodu od 1983. do 1992. godine bio je reprezentativac Jugoslavije, 1997. godine ostvario je olimpijsku normu na prvenstvu Evrope održanom na Kipru, a naredne godine postao je evropski prvak na takmičenju u Italiji. Od 1999. godine priključuje se reprezentaciji BiH, uprkos otporima sredine u kojoj je živio. Ipak, sport je pobijedio, pa su učešće Zorana Novakovića na Olimpijskim igrama na kraju podržali i Olimpijski komitet BiH, i opština Bijeljina, i sportski savezi RS i FBiH. Zoran je bio učesnik četiri evropska i četiri svjetska prvenstva, jedne Balkanijade i Olimpijskih igara, i bio je godinama u samom vrhu svjetskog streljačkog sporta. To su rezultati kojima se malo koji sportista u regionu može pohvaliti. Uz to, on je imao i važnu ulogu u stvaranju zajedničkog olimpijskog tima i reprezentacije BiH u streljaštvu, u kojem učestvuju najbolji sportisti, bez obzira na etničku pripadnost. U ovakvoj državi kakva je BiH – to je takođe izuzetno važno.
Sportsku karijeru je završio 2006. godine, a Bijeljinu nikad nije htio da napusti, iako je imao ponude iz svijeta, među njima i poziv da bude trener u Kataru. Danas je zaslužni član Lovačkog i Ribolovačkog udruženja u Bijeljini.
Još jedan olimpijac
Još jedan Bijeljinac je član olimpijske reprezentacije BiH, pobjednik na mnogim takmičenjima sportista svjetskog nivoa. To je šahista Dalibor Stojanović ( rođen 1983.). Već 2012. godine dobio je titulu velemajstora, na Pojedinčanom prvenstvu Evrope za seniore , koje je održano u Plovdivu u Bugarskoj. Ali, i prije toga je ostvario sjajan niz uspjeha. Bio je kadetski prvak Republike Srpske, kadetski i omladinski prvak BiH, a na kadetskim prvenstvima države osvojio je jednu zlatnu, tri srebrne i tri bronzane medalje. Bio je član omladinske reprezentacije BiH, seniorski prvak RS-a i viceprvak BiH za 2006. godinu, a 2002. godine osvojio je titulu apsolutnog omladinskog prvaka Evrope ( do 20 godina) na evropskom prvenstvu u ubrzanom šahu. Sljedeće godine je bio vicešampion Evrope na ovom takmičenju, a na evropskim prvenstvima u ubrzanom šahu osvojio je ukupno 3 zlata, 4 srebra i 3 bronze. Bio je pobjednik na velikim turnirima, poput Međunarodnog prvenstva Tuzle ( 4. kategorija FIDE) i Velemajstorskih turnira u Subotici i Sarajevu, kao i brojnih drugih turnira, a osvojio je tri Kupa RS-a sa klubom “Panteri”. Osvajač je ekipnih titula prvaka BiH sa Šahovskim klubom Bosna iz Sarajeva, i to 2008, 2009, 2011, 2013 i 2014. godine, a s tim klubom je zauzeo 4. mjesto u Ligi šampiona u Grčkoj i 3-7. mjesto u Sloveniji, čije je ostvario normu za Svjetsko prvenstvo. Sa olimpijskom reprezentacijom BiH učestvovao je na takmičenjima u Italiji, Turskoj, Njemačkoj, Rusiji, Norveškoj…
Zaista uzuzetan niz velikih rezultata ovog mladog šahiste, čija šahovska budućnost je tek počela.
Mladi dolaze
Mladi fudbaler Luka Jović, rođen 1997. godine u Bijeljini, iz rodnog grada je otišao u beogradsku Crvenu Zvezdu i vrlo rano debitovao za najbolji tim. Sa 16 godina i 5 mjeseci postao je najmlađi fudbaler tog velikog kluba koji je postigao gol na prvoligaškoj utakmici. Iz Crvene Zvezde je otišao u Benfiku iz Lisabona, i pred njim je blistava karijera.
U malom semberskom selu Čengić rođen je Velimir Stjepanović, jedan od najboljih plivača Evrope. Član je kluba Hamilton Akvatisk iz Dubaija i evropski šampion u velikim i malim bazenima. Na Olimpijskim igrama mladih u Singapuru 2010. godine osvojio je dvije medalje – srebrnu na 100 metara slobodno i bronzanu na 100 metara delfin, a naredne godine na Evropskom juniorskom prvenstvu osvojio je dvije zlatne medalje. Plivao je za reprezentaciju Srbije u finalu Olimpijskih igara u Londonu, u konkurenciji najboljih plivača današnjice. Na Mediteranskim igrama 2013. godine osvojio je tri zlatne medalje, a na Evropskom prvenstvu u bazenima do 25 metara u Herningu jednu zlatnu ( i postao evropski prvak na 200 metara slobodno) i jednu bronzanu medalju. Naredne, 2014. godine, na Evropskom prvenstvu u Berlinu osvojio je zlatnu medalju na 400 metara slobodim stilom, u olimpijskom bazenu, a zlato je osvojio i na 200 metara slobodno. Iste godine u Dubaiju na Svjetskom prvenstvu u malim bazenima osvojio je bronzanu medalju na 400 metara slobodno, što je bila prva medalja Srbije na ovim takmičenjima. U narednim godinama biće sigurno još mnogo dobrih vijesti sa takmičenja na kojima učestvuje Semberac Velimir Stjepanović.
Posebnu pažnju zaslužuju dva mladića, dva brata Vidović, Miljan i Ljuban, sinovi starog Bijeljinca Miška Vidovića Hofmana. U boksu i kik-boksu oni su već postigli takve rezultate, da ih to svrstava u sportske veličine cijelog regiona. Miljan je stariji, rođen je 1992. godine, a Ljuban tri godine mlađi – rođen je 1995. godine. Obojica studiraju u Novom Sadu i nastupaju za reprezentaciju Srbije.
Duga je lista njihovih uspjeha. Miljan Vidović je u kik-boksu 14 puta bio prvak Vojvodine za pionire od 7 do 15 godina, a u toj kategoriji je bio 5 puta prvak BiH i 4 puta prvak Srbije. Bio je i 5 puta kadetski prvak Vojvodine i po 3 puta prvak Srbije i BiH, a u kategoriji juniora 2 puta prvak BiH i 4 puta prvak Srbije. U seniorskoj konkurenciji bio je 6 puta prvak Srbije, 2 puta Vojvodine i jednom prvak BiH. Prave uspjehe je ostvario u internacionalnoj konkurenciji u kik-boksu. Dosadašnja lista njegovih rezultata izgleda ovako : juniorski prvak svijeta iz Beograda 2010. godine ( u kategoriji 75 kg) i seniorski prvak Evrope u Ankari 2012. godine u istoj težinskoj kategoriji. Zatim seniorski prvak svijeta u Sao Paolu 2013. godine u kategoriji do 81 kg, pa prvak Evrope u Bilbau (Španija) 2014. i iste godine profesionalni prvak Evrope u Novom Sadu. U klasičnom boksu bio dva puta juniorski prvak Srbije i jednom prvak BiH, pa seniorski vicešampion Srbije i tri puta seniorski prvak Vojvodine. Pobijedio je i na velikom turniru “Mustafa Hajrulahović Talijan” u Sarajevu 2011. godine. U kik-boksu je od oko 180 mečeva izgubio samo četiri, a u boksu, od oko 60 mečeva izgbio je samo tri.
Njegov mlađi brat Ljuban krenuo je njegovim stopama. U kik-boksu bio je dva puta prvak BiH za mlađe juniore i jednom za juniore, osvajao je pet puta titulu pionirskog i tri puta juniorskog prvaka Vojvodine, dva puta je bio juniorski, a zatim i seniorski prvak Srbije, a osvojio je i titulu juniorskog prvaka Evrope u Gdanjsku 2012. godine. Iskazao se i u boksu – bio je jednom pionirski i dva puta juniorski prvak Srbije, a već dva puta osvajao je šamionski pojas za seniore na prvenstvu Srbije. Učesnik je Evropskog prvenstva za mlade 2012. godine u Roterdamu.U njegovoj statistici piše da je od oko 80 mečeva u kik-boksu izgubio samo 5, a u boksu, od oko 7o mečeva ima samo 8 poraza.
Zaista izuzetni rezultati mladića koji u budućnosti mogu upisati svoja imena u istroriju sporta na ovim prostorima.