Priča o Radojki Lakić

“Početkom septembra 1941. godine ustaška policija na ulicama Sarajeva hapsi mladu djevojku. Na legitimaciji stoji ime Marija Hodak. To je zapravo bila Radojka Lakić, koja je živjela pod lažnim imenom, često mijenjala adrese stanovanja, koristila zar za sigurnije kretanje i tako djelovala u okupiranom gradu. Ispod zara je krila zabranjene propagandne materijale”, napisano je na Facebook stranici Historijskog muzeja.

Radojka Lakić je rođena 12. oktobra 1917. godine u Skender-Vakufu. Njen otac, seoski učitelj se često selio pa je kao dijete obišla mnoga mjesta u Bosni i Hercegovini.

Ljevičarskim omladinskim pokretima se priključuje još u srednjoškolskim danima u Bijeljini, a u Beogradu, gdje je otišla na studij, je postala još aktivnija, tamo se učlanila u Komunističku partiju Jugoslavije, prisustvovala brojnim protestima i često bila hapšena.

Po zadatku partije je prešla u Sarajevo, gdje je djelovala kao sekretarka ćelije na Baščaršiji. U trenutku kada je uhapšena imala je uz sebe propagandne proglase i brošure.Nakon hapšenja je odvedena u ustaški zatvor, gdje je bila podvrgnuta mučenju. Osuđena je na smrt i strijeljana 28. septembra 1941. godine na Vracama u Sarajevu. Među prvima je, 8. juna 1945. godine, proglašena narodnim herojem.

Prilikom ekshumacije posmrtnih ostataka stradalih na Vracama, pripadnici Udruženja Saveza boraca pronašli su i sat Radojke Lakić te ga poklonili muzeju 1949. godine. Na Vracama je, na mjestu gdje su vršena ubistva, izgrađen spomenik “Stratišta” Alije Kučukalića, koji je u javnosti poznatiji kao spomenik Radojki Lakić.

(klix.ba)